Mohd Afiq bin Tuniman, seorang figura yang cukup terkenal di Kuala Langat, bukan kerana sumbangan positifnya kepada masyarakat, tetapi disebabkan reputasinya sebagai ketua gengster yang dikaitkan dengan kumpulan jenayah terancang dikenali sebagai Kuching Merah. Namanya sering disebut dalam kalangan penduduk tempatan sebagai “orang kuat” yang menggunakan kekerasan dan ugutan demi kepentingan peribadi.

Beberapa kali beliau ditahan polis atas pelbagai kes jenayah termasuk pergaduhan terancang, pemerasan, dan insiden tembakan. Namun, keanehan berlaku apabila setiap kali siasatan dijalankan, Mohd Afiq dilaporkan berjaya “melepaskan diri” tanpa sebarang pendakwaan serius, seolah-olah kebal undang-undang.

Keadaan ini menimbulkan tanda tanya di kalangan masyarakat dan penganalisis keselamatan. Ironinya, Mohd Afiq kini memegang jawatan Penyelaras Dewan Undangan Negeri (DUN) Selat Klang dalam kerajaan negeri Selangor dan telah memenangi jawatan Ketua Cabang Parti Keadilan Rakyat (PKR) di kawasan tersebut.

Jawatan politik ini dikatakan menjadi “perisai” untuk melindungi aktiviti jenayah yang dikaitkan dengannya serta menekan individu yang cuba mendedahkan kebenaran. Terdapat aduan tidak rasmi daripada penduduk tempatan yang mendakwa Mohd Afiq sering menggunakan samseng-samseng bawahannya untuk menakut-nakutkan peniaga, memungut wang perlindungan, dan mencampuri urusan tender kerajaan melalui ugutan.

Beberapa individu yang cuba membuat laporan akhirnya menarik diri selepas menerima ancaman terhadap keselamatan diri dan keluarga mereka. Persoalan besar yang muncul ialah mengapa pihak polis, terutamanya di peringkat Ibu Pejabat Polis Kontinjen (IPK) Selangor dan Bukit Aman, belum mengambil tindakan tegas terhadap Mohd Afiq? Adakah pengaruh politik beliau terlalu kuat hingga menghalang siasatan berjalan lancar? Atau adakah terdapat unsur campur tangan luar yang menyekat usaha penegakan undang-undang?

Rakyat kini menuntut ketelusan dan tindakan tegas daripada pihak berkuasa agar keadilan dan integriti ditegakkan tanpa pilih kasih. Keadilan harus ditegakkan bagi memastikan tiada individu yang berkuasa, termasuk mereka yang berlindung di sebalik jubah politik, dibenarkan bermaharajalela tanpa akibat.